Dr. Drukker weet niet wat ie wil...
Als in de raadsvergadering van de gemeente Termunten van 9 januari 1893 het gerucht gaat dat er een zekere dr. Drukker in Termunten is komen wonen, wordt besloten bij hem te informeren of hij wellicht genegen is de juist openstaande vacature van gemeentegeneesheer te vervullen. Bij iedere gemeente is in die dagen een dergelijke functionaris in dienst. Hij is belast met de geneeskundige behandeling van de behoeftige ingezetenen. Philippus Josephus Drukker, in 1868 in Scheemda geboren, is in genoemd jaar als vrijgezel vanuit Groningen naar Termunten gekomen. Hij aanvaardt de functie van gemeentegeneesheer op een jaarwedde van 1200 gulden. Volgens de instructie is de geneesheer verplicht te wonen binnen het dorp Woldendorp of Termunten. Hij moet de persoon, voor wie door het Burgerlijk Armbestuur medische bijstand wordt gevraagd zo spoedig mogelijk en kosteloos in behandeling nemen. Voorts zal hij minimaal één uur per dag spreekuur moeten houden en minstens eens in de drie maanden kosteloos vaccinaties moeten verrichten aan diegenen die zich daarvoor aanmelden.
Dat de instructie niet in overleg met Dr. Drukker tot stand is gekomen blijkt op 5 december als de dokter aangeeft per 1 januari 1896 niet meer voor de functie van gemeentegeneesheer in aanmerking te willen komen. Drukker krijgt eervol ontslag en dr. Bekenkamp uit Nieuwolda wordt benoemd om de armenpraktijk in de gemeente Termunten tijdelijk waar te nemen. Tegelijkertijd wordt een oproep gedaan voor sollicitanten om zich tegen een jaarwedde van 750 gulden voor de vacature aan te melden. Zoals u ziet wordt de gelegenheid aangegrepen om flink op de personeelskosten te bezuinigen. Volgens burgemeester en wethouders zijn er tegenwoordig, in tegenstelling tot vroeger, zoveel artsen dat het mogelijk moet zijn ook voor een laag bedrag een goede geneesheer voor de gemeente te vinden. En mocht er niemand reageren, dan kan het bedrag altijd nog verhoogd worden. In de raadsvergadering van 23 december wordt de zaak opnieuw besproken. Drukker, die zelf in de vergadering aanwezig is, geeft te kennen dat hij genegen is zijn werkzaamheden als gemeentegeneesheer te continueren tegen zijn normale jaarwedde en met wijziging van zijn instructie. De grieven die hij tegen de instructie heeft, worden door hem aan de raad meegedeeld. Omdat zich geen sollicitanten lijken te melden wordt besloten de instructie aan de wensen van Drukker aan te passen en hem opnieuw te benoemen tegen een jaarwedde van 1000 gulden waarmee de dokter akkoord gaat. De belangrijkste wijziging van de instructie lijkt te zijn dat verloskundige bijstand nu ook kosteloos door de gemeentegeneesheer wordt verleend terwijl dat in de oude instructie slechts bij uitzondering aan hem wordt opgedragen en dan ook nog tegen betaling. Het voordeel van deze wijziging lijkt vooral aan de kant van de patiënten te liggen zodat we hieruit misschien voorzichtig mogen concluderen dat dr. Drukker een groot hart voor zijn patiënten heeft gehad en hun belang voorop staat.
Alles lijkt nu weer koek en ei maar toch blijft er iets knagen aan de armendokter want aan het eind van het liedje heeft hij natuurlijk wel gewoon 200 gulden jaarwedde ingeleverd. Op 16 februari 1896 schrijft hij daarom een brief aan de gemeenteraad met het verzoek zijn jaarwedde te verhogen tot 1200 gulden en als dit verzoek in de eerstvolgende vergadering wordt afgewezen vraagt Drukker per 1 juni als gemeentegeneesheer te worden ontslagen.
Dit laatste verzoek wordt wel gehonoreerd en wat nu volgt is een herhaling van zetten. Dokter Bekenkamp uit Nieuwolda wordt, dit keer samen met zijn collega Hefting, benoemd tot tijdelijk waarnemer en er wordt een oproep gedaan voor sollicitanten om zich te melden. Het loopt allemaal niet zoals de gemeente wenst, want sollicitanten melden zich niet en Bekenkamp en Hefting stellen eisen. Zij willen een jaarwedde van 800 gulden in plaats van de 750 die de gemeente in gedachten had. Bovendien willen zij niet opdraaien voor de kosten van de te leveren medicijnen. De zaak sleept zich een tijdje voort en op 5 juli wordt er in de raadsvergadering over gepraat. Ook dokter Drukker, inmiddels officieel met ontslag, is weer in de vergadering aanwezig. Burgemeester Garrelts stelt voor de eisen van Bekenkamp en Hefting in te willigen en hen te benoemen op een jaarwedde van 800 gulden maar zijn voorstel wordt weggestemd. Men ziet liever dat het geld voor de armenpraktijk in de eigen gemeente wordt verdiend en dat dokter Drukker dus weer in de functie wordt benoemd, maar dan wel voor een bedrag onder de 1000 gulden. De heer Toxopeus stelt voor de jaarwedde te bepalen op 975 gulden en mocht Drukker worden benoemd, dan te bedingen dat hij minstens één jaar in de gemeente moet blijven, geen verhoging van jaarwedde mag vragen en zolang hij in de gemeente woont de armenpraktijk niet mag opzeggen. Drukker die als toehoorder aanwezig is, verklaart staande de vergadering de benoeming op genoemde voorwaarden aan te nemen zodat de vreemde gang van zaken zich voordoet dat onze armendokter ontslag neemt omdat hij 1000 gulden te weinig vindt en vervolgens de functie weer aanneemt voor 975 gulden. Dokter Drukker weet niet wat ie wil en tot 1903 blijft hij de armenpraktijk in de gemeente Termunten uitoefenen...
Referenties/bronnen: Groninger Archiefnet
|
||||||||||
